Produced by Sophia Canoni
Note: The tonic system has been changed from polytonic tomonotonic. The spelling of the book has not been changedotherwise. Bold words are included in &. A footnote hasbeen converted to endnote.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ωςέχει. Λέξεις με έντονους χαρακτήρες περικλείονται σε &. Μίαυποσημείωση έχει μεταφερθεί στο τέλος του βιβλίου.
Καλλιτεχνικόν Τυπογραφείον του "ΕΜΠΡΟΣ»
Το σύστημα του δόκτορος Γκουντρόν και του καθηγητού Πλουμ.
Το φθινόπωρον του 18 . . . σ' ένα ταξίδι που είχα κάμει στημεσημβρινή Γαλλία, το δρομολόγιόν μου μ' έφερεν εις ολίγων μιλίωναπόστασιν από ένα ιδιωτικόν θεραπευτήριον, ας πούμε φρενοκομείον,περί του οποίου ήκουσα να ομιλούν οι φίλοι μου ιατροί. Μηεπισκεφθείς ποτε ιδρύματα τοιούτου είδους, εύρον κατάλληλον τηνευκαιρίαν να επωφεληθώ της ευκαιρίας· επρότεινα λοιπόν εις τονσυνταξιδιώτην μου, ένα τζέντλεμαν με τον οποίον συνεδέθην κατάτύχην προ ολίγων ημερών, να κάμωμεν ένα γύρον μιας ή δύο ωρών διάνα λάβω μικράν ιδέαν του ιδρύματος τούτου. Αλλ' ούτος απέρριψε τηνπρότασίν μου, αφ' ενός προσποιούμενος ότι ήτο πολύ βιαστικός, καιαφ' ετέρου ομολογών ότι η θέα ενός τρελλού του εγέννα μίανπραγματικήν αποστροφήν. Με παρεκάλεσεν όμως να μη θυσιάσω απόλεπτότητα προς αυτόν την περιέργειάν μου και μου είπεν ότι θαεξακολουθήση σιγά-σιγά τον δρόμον του, δίδων μοι ούτω τον καιρόννα τον φθάσω ή την ιδίαν ημέραν ή και την επαύριον.
Αλλ' ενώ ούτος μ' απεχαιρέτα, εγώ εσκέφθην, ότι ίσως δεν θαημπορούσα ακωλύτως να εισέλθω εις το ίδρυμα και του εξέφρασα τονφόβον μου αυτόν. Τότε αυτός μου απήντησεν ότι πραγματικώς εάν δενεγνώριζα προσωπικώς τον διευθυντήν του καταστήματος κ. Μαγιάρ, ήαν δεν είχα συστατικήν επιστολήν προς αυτόν, δεν θα κατώρθωνατίποτε. Διότι ο κανονισμός τοιούτων ιδρυμάτων είνε πολύ αυστηρός.
Αλλά τότε τι να κάμω; ερώτησα.
Να σας πω· εγώ προ ολίγων ετών εγνώρισα τον κ. Μαγιάρ. Ευχαρίστωςλοιπόν σας συνοδεύω έως την πόρταν του φρενοκομείου και σαςπαρουσιάζω προς αυτόν. Σας ζητώ μόνον συγγνώμην, διότι αδυνατώ νασας συνοδεύσω και μέσα ένεκα της αντιπαθείας μου αυτής προς τουςτρελλούς.
Τον ηυχαρίστησα και αφήσαντες την οδόν εισήλθομεν εις μίαν ατρωπόνχλωροφυτευμένην, η οποία μετά ημίσειαν ώραν πορείας εχάνετο ειςένα δάσος, το οποίον εσκέπαζε τους πρόποδας λόφου. Διεσχίσαμεν ταυγρά και σκοτεινά αυτά δάση, εκτάσεως δυο μιλίων περίπου, καιευρέθημεν έμπροσθεν του φρενοκομείου.
Ήτο ένας πύργος φανταστικού εξωτερικού και πολύ ερειπωμένος,εφαίνετο δε τόσον παλαιός και τόσον εγκαταλελειμμένος, ώστε ήτοαδύνατον να κατοικηθή.
Βλέπων αυτόν κατελήφθην από αληθή φρίκην, εσταμάτησα τον ίππονμου, σχεδόν αποφασισμένος να επιστρέψω οπίσω. Εντραπείς όμως τηναδυναμίαν μου επροχώρησα. Φθάσας εις την κυρίαν πύλην, η οποία ήτοημίκλειστος, διέκρινα το πρόσωπον ενός ανθρώπου, ο οποίοςπαρετήρει. Μετά μίαν στιγμήν ο άνθρωπος αυτός μας επλησίασε καιαποτεινόμενος προς τον σύντροφόν μου και ονομάζων αυτόν διά τουονόματός του και θλίβων οικείως την χείρα του τον προσεκάλεσε ναξεπεζέψη. Ήτο ο ίδιος ο κ. Μαγιάρ, άνθρωπος ευγενούς παραστήματος,ωραίος, με βάδισμα ευγενούς αρχαίας καταγ