Van OSCAR WILDE verschenen in de Wereld-Bibliotheek:
W. B. 117*. _Het Granaatappelhuis_. Vertaling Liane van Oosterzee.
Ing. f 0.30; cart. f 0.40; geb. f 0.50
W. B. 129. _Salome en een Florentijnsch Treurspel_. Vertaling P. C.Boutens.
Cart. f 0.30; geb. f 0.40
W. B. 159. _De Profundus_. Ingeleid en vertaald door P. C. Boutens.
Ing. f 0.30; cart. f 0.40; geb. f 0.50.
VOORAF
Merkwaardig lijkt mij Wilde's "Soul of Man under Socialism"—zoo luidtde oorspronkelijke titel dezer causerie—vooral als voorganger entegenhanger der merkwaardigste beschouwingen in zijn "de Profundis." TheSoul of Man under Socialism: eene toekomstig-gedachte verwezenlijking dermenschelijke persoonlijkheid bij wege van vreugde. De Profundis: devoorshands mogelijke verwezenlijking dierzelfde persoonlijkheid bij wegevan smart. Wanneer den schrijver na zijn gevangenschap langer engelukkiger jaren bestemd waren geweest, zoû hij mogelijk in een derdegeschrift de synthese dezer beide hebben gegeven? Het zoû eenbuitengemeen boek hebben kunnen worden. "De toekomst is wat kunstenaarszijn," zegt hij. En zijn niet kunstenaars de bevoorrechten in wie vroegerof later vreugd en leed samenbloeien tot éenzelfde schoonheid?
De menschelijke persoonlijkheid die in haar heidensche jeugd zich doorvreugde meende te kunnen verwezenlijken, maar wier groei overwoekerd werddoor de materiëele anarchie van het Romeinsche Keizerrijk; die in hetChristendom met de materie trachtte te breken, maar zich in het einderger dan ooit door stoffelijke misstanden ziet gefnuikt of belemmerd,kan de mogelijkheid eener duurzame eerlijke regeling dier materie nietanders begroeten dan als de eerste voorwaarde harer toekomstigevervolmaking. Eerst daarna zal zij als gemeen goed kunnen behalen desynthese van haar kindsheid en jongelingschap, van vreugd en leed, vanHeiden- en Christendom.
20 Nov. 1913.
Het groote en voorname voordeel dat uit de invoering van het socialismezoû voortkomen, is buiten twijfel: dat het socialisme ons ontheffen zoûvan die onverkwikkelijke noodzakelijkheid om voor anderen te leven, welkebij den tegenwoordigen staat van zaken bijna iedereen onder haar zoomeêdoogenloozen druk houdt. Inderdaad, zoo goed als niemand ontsnapt haar.
Van tijd tot tijd in den loop der eeuw is het een groot geleerde alsDarwin, een groot dichter als Keats, een schoonen kritischen geest alsRenan, een opperst kunstenaar als Flaubert gelukt zich volkomen af tezonderen, zich buiten bereik te houden van de luidruchtige eischen derandere menschen, te staan "onder de dekking van den wand," zooals Platoonhet uitdrukt, en op die manier de vervolmaking tot stand te brengen vanwat in hem was, tot zijn eigen onvergelijkelijke winst en tot deonvergelijkelijke en duurzame winst der geheele wereld. Dit zijn echteruitzonderingen. Het meerendeel der menschen bederven hun leven met eenongezond en overdreven altruisme, of liever worden gedwongen het in dierichting te bederven. Zij vinden zich omringd door afzichtelijke armoede,wanstaltigheid, hongersnood. Onvermijdelijk moeten zij door dit allesdiep worden aangedaan. De gevoelsaandoeningen van den mensch wordenschielijker in beweging gezet dan zijn verstandswerkingen, en zooals ikvóor eenigen tijd betoogde in een artikel over de werking der critiek:het