Produced by Sophia Canoni. George Canonis provided valuable
help in proofreading.
Note: The tonic system has been changed from polytonic tomonotonic, the spelling of the book has not been changedotherwise. Bold words are included in &. Three footnoteshave been placed at the end of the book.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία τουβιβλίου. Λέξεις με έντονους χαρακτήρες περικλείονται σε &.Τρεις υποσημειώσεις σελίδων έχουν μεταφερθεί στο τέλος τουβιβλίου.
1912
— Α! αυτό πρώτη φορά είνε· άντρωπο να τρώη άλλο άντρωπο!
Ούτω πως εξέφραζε μετά γέλωτος την έκπληξίν του ο αγαθόςΒαυαρός Γουλιέλμος Βιλδ, ο εξασκήσας επί πενήντα έτη σωστά τοιατρικόν επάγγελμα εις Σ . . . , όταν έν δειλινόν εκλήθη ναεπισκεφθή χάσκουσαν και αιμάσσουσαν πληγήν επάνω εις τοδεξιόν οφρύδιον μιας καλής οικοκυράς, της Αρετής Καβούλαινας.Ο ιατρός εξήτασε το τραύμα, το εκαθάρισε καλώς διά τουχειρουργικού ψαλιδίου, είτα το έρραψε λίαν επιτηδείως. Ήτοπροφανώς από δαγκωματιάν ανθρώπου, και μάλιστα γυναικός· αλλάτο βάθος και το εύρος των ιχνών απεδείκνυον ότι είχε δοθήσχεδόν μετά θηριώδους ορμής.
Ελέχθη, και ο κόσμος όλος επίστευσεν, αν και δεν είχε κληθή οειρηνοδίκης ή ο αστυνόμος του τόπου διά να ενεργήσωσινανακρίσεις και συντάξωσιν έκθεσιν, ότι είχον μαλώσει απόημερών δύο συμπεθέραις, η παθούσα, η Αρετή Καβούλαινα, και ηδράσασα, η Αρετή Χαρανίνα, (οποία σύμπτωσις, δύο Αρεταί νατρώγωνται ούτω μεταξύ των), και η δευτέρα, εν τη μανία τηςοργής της, ερρίφθη κατεπάνω της άλλης και την εδάγκασε τόσονφοβερά εις το πρόσωπον. Όθεν το τόσω αφελές σχόλιον τουΓερμανού ιατρού είχε κάπως τον τόπον του.
Εν τούτοις η αγχιστεία των ήτο πολύ παλαιά, και, κατά τηνπαροιμίαν, «είχε ψοφήσει το βώδι τους — πάει η κολληγιάτους». Ο αδελφός της Καβούλαινας και η αδελφή της Χαρανίνας,οίτινες απετέλουν πάλαι ποτέ ανδρόγυνον, προ πολλού δενυπήρχον πλέον εις τον κόσμον. Ο μόνος καρπός της συζυγίαςτων, το ίχνος της διαβάσεώς των, (το μόνον, διότι παν άλλοίχνος των εχάθη εις το υγρόν στοιχείον, καθώς θα ίδωμεν),ήτον ο μοναχογυιός των Στάμος Καβούλης, εικοσιδύο ετώνσήμερον, εξ αφορμής του οποίου σχεδόν είχαν μαλώσει αι δυοπαλαιαί συμπεθέραι.
Πώς να μη μαλώσουν, αφού η θεια του η Καβούλαινα ήθελε να τονπαντρέψη με το μέρος όπου επροτίμα αυτή, χωρίς να λάβη τηνάδειαν και της θειας του της Χαρανίνας. Ήτον, αλήθεια,ακριβός και περιζήτητος γαμβρός ο Στάμος. Αλλά να θέλη, ηπρος πατρός θεία του να τον μεταχειρισθή ως πράγμα ιδικόντης, χωρίς να έχη είδησιν και η άλλη θεια του, η από το μέροςτης μητρός, πού ηκούσθη αυτό; Γίνονται ποτέ αυταίς ηδουλειαίς χωρίς να ερωτηθούν οι συγγενείς μεταξύ τους;Μερικοί συγγενείς μάλιστα είνε πολύ αυστηροί εις το κεφάλαιοντούτο, ώστε, εάν δεν ερωτηθούν να δώσουν γνώμην περί τουυποψηφίου προσώπου και της οικογενείας του και δεν κληθούνεις τα μπασίδια, εις τον γάμον, ούτε θέλουν ν' αναγνωρίσουντον νέον εξ αγχιστείας συγγενή, είτε νύμφη είτε γαμβρός είνε.
Του Στάμου οι γονείς είχον αποθάνει, όταν αυτός ήτο βρέφος,και όλοι μεν οι συγγενείς εφρόντισαν περί της ανατροφής του,αλλ' υπέρ πά