Produced by Sophia Canoni
Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic.The spelling of the book has not been changed otherwise. Words initalics have been included in _.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως έχει.Λέξεις με πλάγιους χαρακτήρες έχουν περικλειστεί σε _.
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ1916
Τυπογραφείον «Εστία» Μάισνερ και Καργαδούρη — 10948
Και από τα τραγικώτερα των γεγονότων δύσκολον να λείψη το κωμικόν.Διά τούτο οι αληθέστεροι των δραματικών ποιητών είνε εκείνοι, οιοποίοι εις τας τραγωδίας των παρεισάγουν και έν κωμικόν πρόσωπον, τοοποίον ενώ μετριάζει την στυγνήν μονοτονίαν της τραγωδίας, εξαίρειεφ' ετέρου διά της αντιθέσεως τους τραγικούς χαρακτήρας και δίδειάρτιον τον χρωματισμόν της αληθείας εις το έργον.
Από την προχθεσινήν τραγωδίαν της φύσεως δεν έλειψαν τα κωμικάεπεισόδια. Οι περιγράψαντες τας εκ των πλημμυρών καταστροφάς εις ταπαριλίσσια, εις την Κολοκυθούν και τον Πειραιά ανέφεραν πολλά τοιαύταεπεισόδια.
Εις την Κολοκυθούν όνος παρεσύρθη υπό του ποταμού. Μετά διαφόρους δεπεριπετείας κατορθώσας να διαφύγη και σωθή εις μέρος ασφαλές,εξέπεμψε διάτορον σάλπισμα, ως διά να εξαγγείλη εις την υφήλιον τηνθαυμαστήν διάσωσιν.
Εις δε τον Πειραιά, ως έμαθα, συνέβη το εξής· ενώ κατά την αυγήν νέοιτινές περιεφέροντο κατά τα Καμίνια διά να σώσουν κανένα κινδυνεύοντα,ήκουσαν εις το σκότος έρρινον αναφώνημα:
— Φέρτε αρμ!
Έκαστος φαντάζεται την απορίαν των. Τρέχουν προς το μέρος οπόθενήλθεν η κραυγή και μετ' ολίγον ανακαλύπτουν κλουβί μέγα, το οποίονεπέπλεεν εις τα νερά και, συγκρατηθέν κάπου, διετηρείτο ειςισορροπίαν. Εντός του κλουβιού ευρίσκετο ωραίος παπαγάλος, όστις,ιδών τους νέους, επανέλαβε το παράγγελμα με φωνήν στρατιωτικούφασουλή:
— Φέρτε αρμ!
Όταν δε οι νέοι τον παρέδωκαν εις την κυρίαν εις ην ανήκε της είπαν:
— Το φρονιμώτερον είνε να τον μάθετε να φωνάζη «βοήθεια!»
(Νοέμβριος 1896).
Εφ' όσον η μονομαχία παρ' ημίν περιωρίζετο εις ανταλλαγήν σφαιρώνχωρίς αποτέλεσμα και σπαθισμούς οίτινες μόνον τον αέρα κατέκοπτον, ηκατακραυγή εναντίον «του βαρβάρου εθίμου» μας εφαίνετο περιττόςθόρυβος. Η μονομαχία έτεινε να φονεύση εαυτήν διά του γελοίου και τομόνον θύμα της θα ήτο η σοβαρότης αυτής. Η μονομαχία ως διεξήγετοεδώ μέχρι τούδε, εκτός σπανίων τινών εξαιρέσεων, ήτο ψυχαγωγίαμάλλον και θα ήτο αδίκημα να στερήση τις μιας ψυχαγωγίας οιασδήποτετόπον, ο όποιος δεν αφθονεί από διασκεδάσεις. Η δε ελληνική μονομαχίαδεν ήτο κοινή τις παιδιά, αλλ' αι φρικιάσεις του δέους, το ριγηλόναίσθημα της πτέρυγος του θανάτου, της οποίας ηκούετο μόνον το αβλαβέςπλατάγημα, απετέλουν εντονωτάτην ηδονικήν συγκίνησιν, ανάλογον μεεκείνην ην προ καιρού επενόησαν Άγγλοι τινές εκκεντρικοί. Ούτοιεδοκίμαζον τον διά της αγχόνης θάνατον μέχρι τοιούτου σημείου μόνον,ώστε να δύναται κατόπιν να διηγηθώσι τας εντυπώσεις των.
Αλλά τα τραγικά αποτελέσματα αλλεπαλλήλων μονομαχιών ήρχισαν ναμεταβάλωσιν επί το σκυθρωπότερον την φαιδράν όψιν της ελληνικήςμονομαχίας και συγχρόνως τας ιδέας εκείνων οίτινες μέχρι τούδε μόνονευθύμους σκέψεις ήντλουν από «το πεδίον της τιμής». Κατά σύμπ